2018 Ноябрь
Баъди аз байн рафтани давлати Шуравӣ, дар баробари як катор давлатҳои собиқ Иттиҳод, Ҷумҳурии Тоҷикистон низ ба суи инкишофи мустақилона қадам ниҳод. Аз ин ҷост, ки 9-уми сентябри соли 1991 Қарори Шуроӣ Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи эълон шудани истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон» кабул гардида, ин санаи фархунда ҳамчун рӯзи истиқлолияти Ҷумҳурии  Тоҷикистон
Имрӯзҳо дар тамоми минтақаҳо, ташкилоту муассисаҳо ва ҷамъомадҳои гуногун омӯзиш, таҳлил ва хулосабардориҳо аз Қонун ва ҳуҷҷатҳои дар рӯзҳои охир қабул карда шуда: Қонун «Дар бораи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат» аз 25 декабри соли 2015, Паёми Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Маҷлиси
Дар таърихи давлати соҳибистиқлоламон ҳамасола санаи 6-уми ноябр ҳамчун рӯзи қабули санади сарнавиштсози давлату миллат – Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон ботантана таҷлил мегардад. Ба ин муносибат, ҳамаи Шумо ҳамкорони азизро бо фарорасии ин санаи фархунда табрик гуфта, ба хонадони ҳар кадоми Шумо тинҷию осудагӣ, ба ватани маҳбубамон сулҳу осоиштагӣ, пешрафт ва суботу
Таҳияи лоиҳаи Конститутсияи мамлакати озоду мустақиламон таърихномаи хоси худро дорад. Қабл аз оғози ҷанги шаҳрвандӣ, аз рӯзҳои аввали соҳибихтиёрӣ зарурат ба миён омад, ки чунин санади олии ҳуқуқӣ таҳия шуда, тариқи раъйпурсии умумихалқӣ қабул гардад. Зеро бе қабули Конститутсия таҳия ва қабули дигар санадҳои қонунӣ душвор буда, бояд ҳамаи санадҳои қонунӣ ба муқаррароти